دلار ۲۳هزار تومانی در بودجه غیرواقعی است
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۳۰۰۸۴
به گزارش «نماینده»، جعفر قادری در واکنش به سوالی مبنی بر اینکه دولت در لایحه بودجه دلار ۲۳ هزار تومانی را به عنوان نرخ تسعیر در نظر گرفته، در حالی که دولت و شرکتهای دولتی ارز خود را در سامانه نیما و با نرخ ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان عرضه میکنند و در عمل ارز دولت با این نرخ به ریال تبدیل خواهد شد، اظهار داشت: درست است که دولت در لایحه بودجه سال آینده نرخ دلار را ۲۳ هزار تومان در نظر گرفته است، اما باید گفت که طبعاً دولت ارز خود را با نرخ ۲۳ هزار تومان نمیفروشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی بیان کرد: در واقع، نرخ دلار محاسباتی در لایحه بودجه سال آینده ۲۳ هزار تومان است تا دولت بر مبنای آن دلارها یا درآمدهای ارزی خود را به ریال تبدیل کند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه قیمت هر بشکه نفت در بودجه سال ۱۴۰۲، ۸۵ دلار پیشبینی کرده است، گفت: همان طور که در نظر گرفتن این عدد برای فروش نفت غیرواقعی است، تعیین نرخ دلار ۲۳ هزار تومانی در بودجه هم غیرواقعی است.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: زمانی که دولت یک ارز نیمایی و یک ارز آزاد دارد، طبیعی است که ارز خودش را کمتر از نرخ ارز نیمایی یعنی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان نمیفروشد و بر این مبنا میگویم که تعیین دلار ۲۳ هزار تومانی به عنوان نرخ تسعیر غیرواقعی و صرفاً یک مبنای محاسباتی است.
قادری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا دولت میتواند نرخ ارز آزاد را به سمت ارز نیمایی کاهش دهد، گفت: این موضوع به عوامل مختلفی بستگی دارد. در واقع باید دید تأمین ارز نفتی و غیرنفتی توسط دولت به چه شکل امکانپذیر است، آیا کنترل نیازهای ارزی ممکن است یا خیر، آیا ارزی را که مردم خریداری میکنند و بعضاً در گاوصندوق شخصی یا گاوصندوق امانات بانکها میگذارند، میتوان بازگرداند و دوباره به چرخه بازار آورد یا خیر که مجموعه این عوامل در تعیین نرخ ارز اثرگذار است.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی گفت: در مقابل، اگر قرار باشد ارز نیمایی به ارز آزاد برسد مشکل ایجاد میشود، چرا که تولیدکنندگان، واحدهای صنعتی، پیمان کاران، واردکنندگان و صادرکنندگان باید ارزی را مبنای محاسبه خود قرار دهند و بر اساس آن قرارداد خود را تنظیم کنند و اگر این کار انجام نشود، مشکلاتی ایجاد خواهد شد.
منبع: نماینده
کلیدواژه: عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی بودجه 1402 نماینده ۲۳ هزار تومان هزار تومانی ارز نیمایی دلار ۲۳
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت namayande.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «نماینده» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۳۰۰۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توزیع رانت ۶۰۰ هزار میلیارد تومانی با دلار چند نرخی!
براساس گزارش مسوولان بانک مرکزی در طول سال گذشته یعنی ۱۴۰۲، مبلغ ۶۹ میلیارد دلار ارز با نرخی بسیار پایینتر از نرخ ارز در بازار، برای واردات تامین شده است. از کل مبلغ ارز تامینشده ۱۹ میلیارد ارز ۲۸۵۰۰ تومانی به ازای هر دلار برای نهادههای کشاورزی و دامی، دارو و تجهیزات پزشکی تخصیص یافته و ۵۰ میلیارد دلار دیگر نیز با نرخ هردلار حدود ۳۸هزار تومان از طریق سامانه نیما برای واردات سایر کالاهای مصرفی، مواد اولیه و کالاهای واسطه تخصیص و تامین ارز شده است. یافتههای علم اقتصاد و تجربه چند دهه گذشته در کشورمان به درستی حکم میکند که در میانمدت و بلندمدت یک رابطه تنگاتنگ و مستقیم بین روند تورم و نرخ ارز وجود دارد.
ممکن است در کوتاهمدت مسوولان با اهداف سیاسی با سرکوب نرخ ارز، آن را در ظاهر و معاملات رسمی پایین نگه دارند و در مواقع وفور ارز با واردات پرحجم قیمت کالاهای قابل مبادله و نهایتا تورم را پایین نگه دارند؛ ولی با اولین شوک طرف عرضه در درآمد ارزی یا افزایش انتظارات تورمی در طرف تقاضا این جهش قیمت انجام میشود و روند بلندمدت رابطه مثبت بین تورم که اصولا یک پدیده پولی است و افزایش نرخ ارز اعاده میشود. مقاومت مسوولان سیاسی در برابر اصرار کارشناسی و فنی بانک مرکزی در گذشته برای حذف ارز ۴۲۰۰، مسیر را به جایی رساند که به خاطر فاصله زیاد آن با نرخ بازار و حذف بیبرنامه آن در ۱۴۰۱ موجب جهش یکباره و بیسابقه در قیمت کالاها شد.
سال ۱۴۰۱ هنگام اجرای طرح جراحی اقتصادی یا همان حذف ۴۲۰۰، سوال مهمی را در قالب یک پست تحلیلی در فضای مجازی مطرح کردم که بعد از حذف۴۲۰۰ و به خاطر تداوم تحریمها و مشکلات ساختاری اقتصادی و تورم که نرخ بازار مدام تغییر خواهد کرد، برنامه دولت درباره نرخ ارز چه خواهد بود؟
ولی پاسخی نشنیدم. اما غیرمستقیم معلوم شد همان سیاست ۴۲۰۰ را اینبار با ۲۸۵۰۰ میخواهند ادامه دهند. یعنی روز از نو روزی از نو. سال گذشته با ادعای تثبیت اقتصادی نرخ ارز ترجیحی را در ۲۸۵۰۰ و نرخ نیما را در محدوده ۳۸ هزار تومان برای هر دلار ثابت نگه داشتند، غافل از اینکه، با تورم بیش از ۴۰ درصدی یا براساس تخمین از آمار بانک مرکزی با تورم ۵۰ درصدی و ادامه تحریم و تشدید انتظارات تورمی، نمیتوان از این نرخها دفاع کرد.
نتیجه چه شد؟ در ماههای پایانی سال و ابتدای سال ۱۴۰۳ کل عقبماندگی نرخ ارز بازار ناشی از تزریق دلار با نرخ پایینتر، با جهش ۳۰ درصدی به ۶۵ هزار تومان رسید.
در طول سال ۱۴۰۲، با توجه به میانگین اختلاف ۱۵ هزار تومانی نرخ نیما با نرخ ارز بازار، مبلغ بالقوه رانت توزیعشده بابت ۵۰ میلیارد تخصیص و تامین ارز اعلامی، در حد ۷۵۰ هزار میلیارد تومان میشود که قطعا بخش عمده آن بالفعل شده است. درخصوص ارز ۲۸۵۰۰ تومانی میانگین اختلاف ۲۵ هزار تومانی آن با نرخ بازار، در سال گذشته رانت بالقوه ۴۷۵ هزار میلیارد تومان میشود. باتوجه به قیمت فزاینده محصولات و کالاهایی نظیر مرغ و گوشت، اتومبیل، موبایل و عمده کالاهای مصرفی و قطعات و مواد واسطهای مصرفی مردم و بنگاههای تولیدی که مردم بهعینه در بازار لمس میکنند، خوشبینانهترین نظر این است که حداقل ۵۰ درصد اختلاف نرخ بهصورت رانت توزیع شده باشد. این یعنی حداقل ۶۰۰هزار میلیارد تومان رانت توزیع شده است، بدون تاثیر جدی در کنترل قیمت کالاهای مرتبط و بدتر از آن موجب تاثیر منفی بر ارزش صادرات و تراز تجارت غیرنفتی و نیز زیان شرکتهای صادراتمحور بورسی و نهایتا سهامداران بورس شده است.
درحال حاضر اختلاف نرخ ارز بازار با نرخ ارز نیما به ۲۵ هزار تومان یعنی بیش از ۶۰ درصد رسیده است و اختلاف آن با ارز ۲۸۵۰۰ تومانی به ۳۷ هزار تومان رسیده؛ یعنی ۲.۳ برابر شده است.
به تجربه، توصیه خیرخواهانه اینجانب به مسوولان این است که این فاصله را بهتدریج و در یک فاصله زمانی معقول اصلاح کنند. تداوم این سیاست نه تنها موجب ثبات اقتصادی نمیشود، بلکه موجب تحریک حرکتهای سفتهبازانه، خروج سنگین سرمایه و فاصله گرفتن نرخ بازار با نرخهای تثبیتی میشود.
*رئیس کل اسبق بانک مرکزی ایران